Πρόλογος: Με αφορμή την Ημέρα της Μητέρας, είθε όλες οι μητέρες στον κόσμο να είναι πάντα υγιείς και όμορφες και όλα να κυλήσουν ομαλά και όπως επιθυμείτε. Δεν υπάρχουν λουλούδια ή δώρα, μόνο οι βαθιές ευλογίες μου!
Όπου είναι η μητέρα, είναι το σπίτι.
Τα περισσότερα παιδιά με μητέρα έχουν μια ευτυχισμένη παιδική ηλικία που αξίζει να θυμούνται και να θυμούνται.
Η ευτυχία της παιδικής ηλικίας προέρχεται από το χαμόγελο της μητέρας και την άγρυπνη παρουσία της στο σπίτι. Χωρίς μητέρα, θα χάνατε τη χαρά να γελάτε.
Το πρώτο πράγμα που έκανα όταν γύρισα σπίτι ήταν να ψάξω για τη μητέρα μου και οι πρώτες λέξεις που φώναξα ήταν «Niáng lái!» (Μαμά!).
Βλέποντας την πολυάσχολη φιγούρα της μητέρας μου και ακούγοντας την απάντησή της, η καρδιά μου θα ηρεμούσε.
Τότε θα άρχιζα να ψάχνω κάτι να φάω. Μετά από ένα πλήρες γεύμα, έτρεχα να παίξω ξανά.
Όταν μεγάλωσα, το πρώτο πράγμα που έκανα όταν περνούσα την πόρτα ήταν ακόμα να ψάξω για τη μητέρα μου.
Την έψαχνα στο σπίτι πριν καν αφήσω κάτω τη σχολική μου τσάντα.
Η μητέρα μου με έβλεπε και έλεγε χαμογελώντας: «Ανόητο παιδί, δεν κουράστηκες να κουβαλάς αυτή την τσάντα;».
Ίσως δεν ήξερε – ή ίσως ήξερε – ότι όταν την έψαχνα, ποτέ δεν ένιωσα καθόλου κουρασμένος.
Αφού ξεκινούσα τη δική μου οικογένεια, κατά τη διάρκεια του ελεύθερου χρόνου μου, θα αναρωτιόμουν, "Πού πρέπει να πάω;" Και έτσι θα πήγαινα σπίτι.
Αυτό το σπίτι είναι ένα μέρος που δεν μπορώ ποτέ να αφήσω πίσω.
Ανοίγοντας την πόρτα, αν η μητέρα μου δεν ήταν εκεί, ο πατέρας μου με χαιρετούσε και κουβεντιάζαμε.
Αλλά τα μάτια μου έμεναν πάντα καρφωμένα στην πόρτα, λαχταρώντας την επιστροφή της μητέρας μου. Τη στιγμή που έσπρωχνε την πόρτα ανοιχτή, η καρδιά μου ένιωθε και πάλι άνετα.
Ανεξάρτητα από το πότε ή πού, ανεξάρτητα από την κατάστασή μου, αισθάνομαι πάντα την ανάγκη να πάω σπίτι και να δω τη μητέρα μου. Επιστρέφοντας σπίτι, εξακολουθώ να την φωνάζω πρώτη.
Αυτή η συνήθεια του να πηγαίνεις σπίτι για να βρεις τη μητέρα έχει διαμορφωθεί ασυνείδητα με τα χρόνια. Ίσως για όποιον έχει μητέρα, είναι το ίδιο. Αυτή είναι η ευτυχία της ζωής.
Το σπίτι και η μητέρα είναι βαθιά χαραγμένα στην καρδιά όλων.
Καθώς περνούν τα χρόνια, οι άνθρωποι συνειδητοποιούν όλο και περισσότερο ότι ακόμα κι αν ο χρόνος αλλάξει την εμφάνισή του ή η θάλασσα μετατραπεί σε γεωργική γη, η αμετάβλητη λαχτάρα για το σπίτι και η βαθιά αγάπη για τη μητέρα παραμένουν.
Με τη μητέρα γύρω, μπορείτε να βγείτε με σιγουριά στον κόσμο, να σχεδιάσετε τα όνειρά σας με ηρεμία. Ο δρόμος μπροστά είναι μακρύς και δεν μπορείτε να φτάσετε στο τέλος με μία κίνηση. Όταν είσαι κουρασμένος, θα υπάρχει πάντα ένα ειρηνικό λιμάνι – αυτό είναι το σπίτι, όπου η μητέρα σε περιμένει.
Στην κορυφή, το κρύο είναι διάτρητο. Ειδικά όταν επιτυγχάνετε επαγγελματική επιτυχία ή γίνεστε μια πανύψηλη φιγούρα, η καρδιά σας θα αναζητήσει επειγόντως ένα πνευματικό καταφύγιο. Το ασφαλέστερο, πιο διαρκές και πιο αξιόπιστο καταφύγιο εξακολουθεί να είναι η μητέρα και το σπίτι.
Λένε ότι πίσω από κάθε επιτυχημένο άνδρα βρίσκεται μια μεγάλη γυναίκα.
Αν αυτό είναι αλήθεια, αυτή η γυναίκα είναι πρώτα απ' όλα μητέρα.
Τη στιγμή που κατέρρευσε το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου, ένας δισεκατομμυριούχος επιχειρηματίας, συνειδητοποιώντας το επικείμενο τέλος του, δεν σκέφτηκε τον πλούτο του. Το μήνυμα που έστειλε μέσω του τηλεφώνου του ήταν οι πιο όμορφες λέξεις στον κόσμο: «Μαμά, σ' αγαπώ!»
Η αγάπη μεταξύ μητέρας και παιδιού έσβησε τον καπνό της καταστροφής και ξέσπασε σε εκθαμβωτικό φως εκείνη την κρίσιμη στιγμή. Το μεγαλείο της ανθρωπότητας πάγωσε στο χρόνο.
Το σπίτι δεν θα είναι ποτέ μακριά σας! Ακόμα κι αν σας χωρίζουν χιλιάδες βουνά και ποτάμια, ακόμα κι αν διασχίζετε ωκεανούς (όσο ζείτε), η φιγούρα της μητέρας σας θα είναι πάντα μαζί σας στο ταξίδι σας και η φροντίδα της θα είναι ο λόγος σας να ταξιδέψετε στο χρόνο και το χώρο για να επιστρέψετε στο σπίτι.
Ίσως το βαθύτερο ακλόνητο συναίσθημα στην ανθρωπότητα είναι η βαθιά αγάπη μιας μητέρας.
Το βαθύτερο ενδιαφέρον στις καρδιές των ανθρώπων είναι πραγματικά το σπίτι που τους έδωσε ζωή και τους μεγάλωσε.
Όταν η μητέρα είναι εδώ, το σπίτι είναι εδώ! Ναι, όταν η μητέρα είναι εδώ, τα αδέλφια είναι μια οικογένεια· όταν η μητέρα έχει φύγει, τα αδέλφια είναι συγγενείς! Αυτή είναι η αλήθεια!
Φίλοι που έχουν ακόμα τις μητέρες τους, ανεξάρτητα από το πόσο απασχολημένοι είστε, φροντίστε να αφιερώσετε χρόνο για να πάτε σπίτι και να επισκεφθείτε τη μητέρα σας... Θα σε αγαπάει πάντα.
Αγαπητοί φίλοι: Οι γονείς φαίνονται λιγότερο κάθε μέρα που περνάει. Το δέντρο επιθυμεί ακινησία, αλλά ο άνεμος δεν υποχωρεί. Το παιδί επιθυμεί να εκπληρώσει την υιική ευσέβεια, αλλά ο γονέας δεν είναι πλέον εκεί. Να αγαπάτε και να είστε ευγνώμονες!
